Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

przedmioty wartościowe

См. также в других словарях:

  • wartościowy — wartościowywi, wartościowywszy 1. «odnoszący się do wartości materialnej; mający dużą wartość pieniężną; drogi, kosztowny» Przedmioty wartościowe. Wartościowy zegarek. ∆ ekon. Papiery wartościowe «różnego rodzaju akta, pisma urzędowe, np. akcje,… …   Słownik języka polskiego

  • deponent — m IV, DB. a, Ms. deponentncie; lm M. deponentnci, DB. ów «osoba składająca, oddająca pieniądze lub przedmioty wartościowe w depozyt, na przechowanie» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • deponować — ndk IV, deponowaćnuję, deponowaćnujesz, deponowaćnuj, deponowaćował, deponowaćowany «oddawać, składać pieniądze lub przedmioty wartościowe w depozyt, na przechowanie» Deponować pieniądze w banku. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • zdeponować — dk IV, zdeponowaćnuję, zdeponowaćnujesz, zdeponowaćnuj, zdeponowaćował, zdeponowaćowany «oddać, złożyć pieniądze lub przedmioty wartościowe w depozyt, na przechowanie» Zdeponować pieniądze w banku …   Słownik języka polskiego

  • przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… …   Słownik języka polskiego

  • depozyt — m IV, D. u, Ms. depozytycie; lm M. y «umowa, na mocy której osoba, instytucja przyjmuje na przechowanie cudzą rzecz ruchomą; przechowanie; pieniądze, papiery wartościowe, przedmioty złożone do przechowania (w banku, w sądzie, w zastaw, jako… …   Słownik języka polskiego

  • starocie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. starocieci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmioty stare, czasem wartościowe, częściej niemodne, niepotrzebne, podniszczone : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na targu staroci można kupić czasem ciekawe przedmioty. Wywieźć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

  • złodziej — m I, DB. a; lm M. e, D. złodziejei ( ów) «ten, kto kradnie; ten, kto dopuścił się kradzieży» Notoryczny złodziej. Złodziej hotelowy. Banda złodziei. Strzec się złodzieja. Chwytać, łapać, ująć złodzieja. ∆ Złodziej kieszonkowy «złodziej kradnący… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»